Retour page d'accueil Dix   e-mail  Écrivez à
Loïse Margency
Préface Sonnet Neuf  Sonnet Onze Sommaire Rose, ma chère…
Loïse Margency
Rose, ma chère…
127 
128 
129 
130 

131 
132 
133 
134 

135 
136 
137 

138 
139 
140 
Pour sûr qu'ça va dev'nir vulgaire à c' t'heur', mon pote !
T'as l'bonjour d'mon frifri, d'ma momich', d'mon raton,
D'ma chatt', d'mon craqu', d'ma moul', d'mon baba. Oui mon con
Joli. Cass'-toi ! J'préfère encor' l'foutre d'carotte.

Croyais-tu qu'ton braqu'mart m'en mettrait plein la motte
Pasqu'il est un peu gros, pasqu'il est un peu long ?
Cul ! quand i' s'tend, on croit qu' t'as pissé un étron !
Cass'-toi ! J'préfère encor' l'godmiché d'ma gougnotte.

Tu t'disais qu'à m'passer l'béguin sous un pauv' chiard
Qu'arriv' pas à bander tell'ment il est moutard,
J'avais chiément besoin qu'on m'regrimp' sur orbite ?

Ou p'têt' qu'y a tant d'tach's su' l'pal'tot d'ma vertu
Qu'pour un' de plus ou d'moins… Ça m'brigu'rait l'moule à bite
Et ça m'pay' mêm' pas d'fleurs ?… Mais cass'-toi ! qu'attends-tu ?
 
 
Retour haut de page © Loïse Margency - 21 avril 1976   Optimisé pour
Internet Explorer 6
800x600